Z Jastrzębiej Góry do Krokowej

A teraz trochę wspomnień letnich.

Po raz kolejny zdecydowałem się na wyjazd nad polskie morze. Po raz kolejny nie było pogody ... :) .

Więc po raz kolejny zamiast - jak większość rodaków - leżeć sobie na plaży, zwiedzałem okolicę. Dzisiaj pierwsza relacja z takiej wycieczki: z Jastrzębiej Góry (gdzie miałem nocleg) do Krokowej.
Wędrówkę można rozpocząć na dwa sposoby:

• schodząc do Strondowego Jaru z Drogi Rybackiej (ścisłe centrum miasta), wejście do Jaru znajduje się za placykiem do gry w koszykówkę;  
• z okolic dworca PKS (też ścisłe centrum, tyle że o istnieniu takiego dworca większość wczasowiczów po prostu nie wie - większość autobusów w sezonie letnim zatrzymuje się na przystankach przy głównej drodze) - idziemy kawałek na południe ul. Pucką i schodzimy schodkami przed mostkiem nad Strondowym Jarem.

Poniżej kilka zdjęć - jak widać po kwitnących wrzosach - "późnoletnich".

Strondowy Jar - widok, jaki zobaczymy idąc z wejścia przy Drodze Rybackiej w kierunku ul. Puckiej ...

... a taki - patrząc w kierunku Drogi Rybackiej.

Wrzosy na stoku wąwozu.

Piaszczyste zbocza, przypominają trochę wydmy.

Jar nie jest zbyt długi, kończy go przejście pod ulicą Pucką. Paskudne, szczerze mówiąc.

Bardzo ładne miejsce, zakończone paskudnym przejściem - tunel pod ul. Pucką w Jastrzębiej Górze, kończące Strondowy Jar.

Kawałek dalej można zapomnieć, że jesteśmy w nadmorskim kurorcie. Drogi robią się mocno gruntowe, zamiast tłumów wczasowiczów mamy grupki nietypowych turystów, którzy - zamiast leżeć jak natura nakazuje na plaży - spacerują i chłoną sielskie widoczki. (Efekt psuje w niektórych miejscach zapach, sugerujący przebiegającą gdzieś w pobliżu sieć kanalizacyjną. Niedrożną ...).

A nieco dalej trafiamy na sielsko wyglądające łąki ...

Po minięciu malowniczych łąk i przecinających je rzeczek wchodzimy na moment w las. Ale po krótkiej wędrówce zaczynamy mijać typową zabudowę peryferii nadbałtyckiego kurortu: domki, przyczepki, altanki ... i tablice, informujące, że pusta jeszcze ziemia też jest  na sprzedaż. W końcu docieramy do pierwszych (stałych) zabudowań wioski Ostrowo.

We wschodniej części miejscowości uwagę zwraca "kościół pod chmurką" ...

oraz tradycyjny przydrożny krzyż, świadek ludowej pobożności.

Ogólnie jednak wschodnia część Ostrowa ma charakter wiejski - zabudowa jest niezbyt gęsta. I niestety - dosyć chaotyczna. Na szczęście zmienia się to trochę dalej.

W pobliżu centrum miejscowości zwraca uwagę zabytkowa kaszubska chata ... której nie ma :). Ale będzie - na razie jest tablica informacyjna ...

Miejsce po rekonstruowanej zabytkowej kaszubskiej chacie w Ostrowie.

... a samo centrum urzeka swoją naturalnością. Tak, jest tu trochę typowych nadmorskich stoisk, pawilonów z wyprzedawanymi chińskimi rzeczami itp., jednak w porównaniu do większości naszych wczasowisk - jest tego niewiele. Być może dlatego, że i miejscowość stosunkowo niewielka.

Centrum Ostrowa - kilka sklepików i pawiloników ... i tyle.

Z centrum można łatwo trafić nad morze, tyle, że to około kilometra dodatkowej drogi.W jedną stronę. Droga prowadzi przez łąki (jakimś cudem jeszcze nie rozparcelowane i nie zamienione w kłębowisko domków letniskowych - nadal są wykorzystywane rolniczo) ...

Łąki w Ostrowie

.

.. i niezidentyfikowany ciek wodny (z budowlami hydrotechnicznymi) - przypuszczalnie jest to Czarna Woda. To co do niej dopływa ... to przypuszczalnie efekt melioracji. 

Mostek na (przypuszczalnie) Czarnej Wodzie ...

... i ścieżka wzdłuż rzeczki (równolegle do brzegu morza).

A te budowle mają chyba za zadanie regulować dopływ wody z rowów melioracyjnych lub innych cieków wodnych.

W końcu docieramy do głównej drogi (łączy Karwię z Jastrzębią Góra), przy której znajduje się charakterystyczny krzyż, oparty na modelu rybackiej łodzi.

Kawałek dalej znajduje się przystanek (nie wszystkie autobusy przejeżdżają przez centrum Ostrowa).

Jeszcze tylko kawałek drogi prowadzi przez las ...

Droga w kierunku plaży przez las w Ostrowie.

... i jesteśmy na plaży.

Ale zboczyliśmy z trasy (drobne dwa kilometry ...) - pora wracać.

Z centrum Ostrowa droga prowadzi dalej na zachód, wśród zabudowań Ostrowa. Co zadziwiające - panuje tu względny ład architektoniczny: domy są podobnej wielkości, nie ma pól namiotowych, domków kempingowych, holenderskich itp. pomiędzy nimi.

Przy samym końcu zabudowań zwraca uwagę bryła nowego kościoła - niewielka, ale bardzo nowoczesna (jak na mój osobisty gust - nieco nawet ZBYT nowoczesna).

Nowy kościół w Ostrowie.

A jeszcze kawałek dalej - wkraczamy do lasu.

Dalsza droga jest obfituje w ładne krajobrazy, ale jest długa. I płaska. Przeznaczona raczej dla rowerzystów niż pieszych, i tak też wykorzystywana.

Droga między Ostrowem a Karwieńskim Błotem Pierwszym

Kaszubskie krajobrazy.

Tak - niestety - wygląda większość dalszej części drogi. Długie, proste odcinki, bez większych wzniesień. Jedynym urozmaiceniem po drodze jest gigantyczna plantacja borówki amerykańskiej (z powieszonymi gdzie się da tabliczkami zakazującymi wstępu) ...

... oraz rezerwat Bielawskie Błota. Prawda, że ciekawie wygląda? Nawet z drogi. 

Szkoda tylko, że obok tablicy informacyjne rezerwatu ...

... stoi kolejna, zakazująca wstępu na jego teren. Rozumiem wymogi ochrony przyrody. Nie rozumiem przewodników, podających rezerwat, jako jedną z atrakcji turystycznych regionu.

Oprócz Bielawskich Błot, lasów (w późno-letniej porze pełnych grzybów - aż żal było zostawić!)  ...

Dla wyjaśnienia: telefony w kaszubskich lasach nie rosną:) ale dzięki sąsiedztwu widać, że rosną taaaakie grzyby .

...  miniemy też Sławoszyno, a w nim szkołę, gdzie kiedyś pracował Florian Ceynowa.

Ze Sławoszyna do Krokowej już tylko kawałek.

A w Krokowej, tuż za neogotyckim kościołem ...

... znajdziemy niewielkie muzeum.

Krokowskie muzeum.

Kawałeczek dalej rozpoczyna się park przypałacowy. Wszystko jest piękne, urokliwe,  tyle, że ... no wielki to ten park nie jest :).

I na dzisiaj tyle wspomnień ...

Krynica-Zdrój

Do Krynicy dotarłem po dość męczącej drodze, prowadzącej z Muszyny przez Jaworzynę Krynicką (opis we wcześniejszym poście), ponadto miasto widziałem już kilka lat temu. Wybrałem się więc jedynie na krótki, "przypominawczy" spacer.

Co ciekawego jest tu do zobaczenia?

• Muzea (zabawek i Nikifora);
• zabudowa uzdrowiska (częściowo drewniana i urokliwa, częściowo monumentalna w XIX -wiecznym stylu);
• Góra Parkowa i położony na niej Park Zdrojowy (można wjechać kolejką);
• góry ...

Zobacz tez: Krynica-Zdrój - atrakcje turystyczne

Muzea widziałem już poprzednio, z góry dopiero co wróciłem ... więc zapraszam na fotograficzny spacer po mieście i Parku Zdrojowym.

Pomnik Nikifora w centrum Krynicy.

Krynicki odpowiednik muru koło Bramy Floriańskiej :).

W centrum Krynicy - przykład typowej starej zabudowy.

Na krynickim deptaku ...

... i w Parku im. Mieczysława Dukieta w centrum Krynicy.

Figura kwiatowa koło Parku im. M. Dukieta. Jest ich w Krynicy i Muszynie więcej ...

... np. żaba :).

Jeszcze trochę fontann - ta znajduje się koło pijalni Jan,u podnóża Góry Parkowej.

A sama pijalnia wygląda tak.

Jeszcze chwila w Parku Zdrojowym - jednym z najładniejszych miejsc jest tu - w mojej opinii - Łabędzi Staw.

A tak wygląda większość ścieżek na zboczu Góry Parkowej.

Zabytkowa cerkiew u podnóża Góry Parkowej.

I jeszcze kilka ujęć z centrum miasta. Bez najbardziej typowych ujęć z okolic deptaku - akurat trwał tam remont.

Zobacz też inne posty z tej samej wycieczki:
- opis szlaku z Muszyny na Jaworzynę Krynicką
- wycieczka z Muszyny do mofety w Złockiem
- atrakcje Muszyńskiego Zapopradzia
- spacer po Muszynie